Ik heb de volgende locaties op mijn Blue List geplaatst:
Op nummer 1 de Tongariro Crossing. De meest gelopen en populaire dagwandeling van Nieuwzeeland. Zo waanzinnig, de uitgestrektheid, felle kleuren, de vulkanen, je waant je op de maan. Deze wandeling hebben we zeer vroeg gelopen waardoor we de eerste aanwezig waren en het was ook zeer mooi weer. Meer…>>>
Vanwege de belachelijk vroege uitchecktijden (9:00u) in het krugerpark moesten we helaas weer erg vroeg op ipv lekker uitslapen zoals je normaal zou doen. Eerst nog een rondje door het park geredenen aapjes en impala’s gezien. Vervolgens richting swaziland gereden. Een schitterende route door mooie heuvels. Supergroen allemaal, vooral veel naaldbomen en koeien en met behoorlijke hoge bergen lijkt het net de Alpen. Grappige paspoortcontrole waarbij de douanier reclame maakt voor een pretpark paar meter verderop. Via Mbabahne naar Nadzini waar de koning van Swaziland woont.
Rond nieuwjaar vieren ze hier Incwala. Een soort jaarfeest waarbij ze bij de laatste volle maan van het jaar (december) naar de zee gaan om de schuim van de golven op te halen. Bij de eerste nieuwe maan (januari) is er dan een 2daags oogstfeest met traditionele outfits.
Het is een besloten feest zo lezen we in de planet. Toch wagen we het erop en melden ons bij het paleis en mogen zomaar doorrijden. Overal lopen traditionele krijgers rond. Midden op het veld staat een grote ronde afzetting met houten palen. We hebben geparkeerd en zijn richting een ingang gelopen en achteraan de rij aangesloten.
Geen toerist te bekennen, alleen veel militairen en politie. Zij maakten ons duidelijk dat we absoluut geen foto’s mochten maken (toch eentje stiekem gemaakt), maar na ze lief aan te kijken mochten we wel naar binnen. Achter een VIP tribune nogwel. Op het veld stonden allerlei krijgers in traditionele pakjes (lapjes, vellen, kralen) met houten takken te dansen, zingen en fluiten in een grote circel. In het midden stonden allemaal koeien.
Na een tijdje gingen de krijgers steeds harder gillen en begonnen achter de stieren aan te rennen. Met zijn 800 krijgers zaten ze achter de stieren aan en deze werd de nek omgedraaid. Deze werd met nog meer gejuich geofferd aan de koning. Hierna kwamen de volgende 800 krijgers die zich presenteerde en het hele spel herhaalde zich. Grappig om te zien dat de krijgers onder hun lapje deken niks aan hebben, maar ze hebben wel een mobieltje bij zich…..
Na de middag rijden we door naar Zuid Afrika. We hebben ook nu vooral de grote wegen gebruikt, want de rest van de land is de infrastructuur er niet of nauwelijks. Het is jammer dat we er doorheen gecrossed zijn, want het zijn erg vriendelijke mensen hier. Douane is ook hier erg vriendelijk.
de Ruïnes van Palenque Yucatan Mexico. Een van de meest bijzondere overblijfselen van de Maya’s. Tempels zijn adembenemd mooi. Vanaf de top heb je een schitterend uitzicht over de jungle. Meer….>>>
Via een 13urige vlucht van Madrid en Santiago komen we aan op het kleine vliegveld van Calama. In Santiago was het nog super stressen omdat onze bagage van het internationale vliegveld naar het nationale gedeelte wel nog eerst door de douane heen moest. Hele lange rijen en lang wachten op onze bagage maakte onze ruim genomen overstaptijd van 2 uur ineens heel erg krap!
Aangekomen in Calama vliegveld, er is verder niets, nemen we bij de bagagebanden direct een transfer naar San Pedro. Kaarsrechte wegen en mooie uitzichten. Fantastisch, maar wat een uitgestrektheid, er groeit werkelijk niets.
San Pedro is een leuk authentiek hippie achtig dorpje met kleine huisjes en leuke maar dure restaurants. We lopen direct het dorp in om een aantal tours te boeken bij een locaal reisburootje Desert Travel. Grappig overal hebben ze hier wifi, echt ideaal. We willen de tour naar de Salar, de zoutvlakte, vallei van de maan en de El Tatio geisers. We lopen nog het dorp door, wel redelijk cultuurschock eigenlijk. Overal wilde honden, sommige delen zijn echt super armoedig, bijna niemand spreekt hier engels en op het terras krijgen we ipv capuccino een melk met theewater en oploskoffie.
We gaan naar de zoutvlakte, het national park los flamingos. Echt geweldig. Het busje pikt alle touristen bij het hotel op. Net buiten het dorp is een gewone weg met asfalt, allemaal goed geregeld. Net voor het park betalen we entreegeld. 6500 pesos per persoon vandaag voor een drietal parken. Het regent in dit gedeelte van het land zo’n 35mm per jaar. De droogte is goed te zien. Erg mooi al die flamingo’s met op de achtergrond het vulkanisch landschap. Wauw!
Na de Salar rijden we door naar 4250meter hoogte. Prachtige mooie helder blauwe zoetwater meren met de op de achtergrond de witte besneeuwde toppen van vulkanen.! Bij het meer Miñique zien we lama’s lopen en komen we ook echt heel erg dichtbij. De andere de Miscanti, hieronder in beeld, is beschermd. We merken wel dat we op hele grote hoogte zitten want er worden mensen in de bus ook misselijk en duizelig. Ai, dat betekent wat voor morgen want dan willen we naar de El Tatio Geisers op 4400meter.
Als we terugkomen in San Pedro nemen we nog een “lichte maaltijd” in het restaurant voor de trip van morgen.
