Kangaroo Island

zondag 18 januari 2009 van Auteur
2 Reacties »

Een lange rit
Vanaf The Grampians vertrekken we richting Adelaide. We hebben ons een beetje vergist in de afstand.

’s Ochtends maken we nog een wandeling naar the Balconies, een mooi uitzicht punt en moeten nog even terug naar de camping om de sleutel van het douchegebouw in het te leveren (waren we vergeten). De eerste kilometers rijden schieten niet op, de kleine bochtige (terugschakelen in de twee) en steile wegen zorgen voor een gemiddelde snelheid van 50 km/u.

Eenmaal in de goldfields, tot aan de horizon goudkleurige akkervelden (’t lijkt net Brabant, he dat voelt als thuis), kunnen we versnellen maar dan blijkt het toch nog bijna 400 km rijden te zijn. Gelukkig slapen de kids lang. De weg is kaarsrecht en beresaai, maar het is wel weer geestig om te zien dat echt in de middle of nowhere er wel een prachtig sportcentrum is gebouwd en er in ieder compleet uitgestorven dorp een modern visitorscentre is. Pas aan het eind van de dag zijn we in Goolwa, waar we overnachten voordat we naar Kangaroo Island vertrekken.

Kangaroo Island
Helaas zit de boot naar Kangaroo Island helemaal vol en dus staan we een beetje doelloos te wachten op de kade. Het is 8.30 uur en pas om 17.30 kunnen we mee. We gokken op de standby lane en hebben onwijs geluk dat we al om 10 uur met ons flagship mogen boarden.

En ja: je kan met je camper van het vasteland naar kangaroo island. Oprijden naar de boot vergt echter goede begeleiding aangezien het te stijl is moet je behoorlijk schuin rijden.

Kangaroo island is een groot natuurpark, waar nauwelijks iemand woont. Met groot bedoelen we een eiland de helft van Nederland. Er is veel te doen en aangezien de boot terug pas op donderdags weer plek heeft besluiten we 3 dagen te blijven. In Kingscote, de hoofdstad, lukt het ons om even te internetten in de plaatselijke bieb en slaan we flink wat eten in de enige supermarkt van de stad. We kamperen 150 km westelijker en er is tussen Kingscote en daar geen winkel meer.

Ondanks het schoonheid van het eiland hebben we een beetje een off-day. Reizen en vakantie vieren is heerlijk, maar ook dan kan je wel eens even de p in hebben of ben je elkaar gewoon even zat. Thuis heb je weinig tijd voor jezelf maar nu hebben we nog geen 1 seconde voor onszelf gehad. Zelfs als ik ga plassen is er wel een mannetje dat gezellig mee wil. Heel lief hoor, maar give me some space please ! Nu had ik van te voren al wel verwacht dat deze reis geen instant antwoord zou zijn op allerlei dingen die me bezig houden, maar de tijd om even na te denken of gewoon lekker een boek te lezen zijn er nog nauwelijks geweest en dat is soms wel jammer.

’s Avonds in het Western KI caravan park begrijpen we waar de naam Kangaroo Island vandaan komt. Rond onze camper zitten wel tien kangaroos te grazen. En in de boom naast de camper zitten 2 koala’s te relaxen. Wat bijzonder.

Onze camper begint nu ook wat kuren te krijgen. We horen af en toe wat smakken aan de onderkant van de camper. Echt een vreemd geluid. Blijkt de leiding van de wastafel aan de onderkant van onze camper een beetje te lekken. Zitten al die kangaroes lekker dat vet af te lebberen! Snel maken lukt niet zo een twee drie want het enige wat we hebben is ducktape en dat helpt niet! Ook geen winkels in de buurt dus nog een nachtje even geen oog dicht doen 😉

De volgende dag is het snikkend, maar dan ook snikkend heet. We hebben tot nu best koele avonden gehad. vaak konden we zelfs niet buiten zitten en ook overdag hebben we best vaak een lange broek aan gehad. Maar hier is het onvoorstelbaar verschroeiend warm.
We gaan naar Sealbay om onder leiding van een gids zeehonden van dichtbij te bekijken. De gids adviseert ons niet te gaan met de kids vanwege de blizzard, op het strand is het 43,1 graden ! Helaas, maar niet onverstandig. In plaats daarvan gaan we maar naar de Kelly Hills caves. Lekker koel zo’n grot. Max is lichtelijk opstandig en doet echt alles wat niet mag, over hekjes klimmen, aan stalachmieten trekken, door de uitleg heen krijsen etc. Lekker a-relaxed. Gelukkig is iedereen echt relaxed in dit land en schijnt niemand zich er echt een te storen, maar zelf vinden we het toch wat ongemakkelijk zo’n puberende peuter. Tijn vindt het wel supercool. Hij heeft zijn zaklamp meegenomen en loopt als een avonturier achter gids aan.

’s Middags rijden we naar de noord kust. Best een stukje rijden maar we hopen op een koele airco in ons schip. Die kan het echter niet echt aan en al peentjes zwetend stuiteren we over het rode gravel. Gelukkig heeft JW de instructies van de bus goed gelezen, mochten we een op deze onverharde wegen een lekke band krijgen dan moeten we onder de bus gaan liggen en wachten op hulp.

Het strand in Stokes Bay is wel moeite van de zwetende rit waard en is waanzinnig. Na een korte wandeling door allerlei rotsen en smalle kloven (hier dus geen dikke mensen) komen we op een hagelwit strand. Er is een soort door de rotsen natuurlijk afgescheiden deel dat net een kinderbadje is en daarachter zijn grote golven.
Wauw, dit is lekker zeg. Een nadeel is wel de hoeveelheid vliegen. We spuiten ons suf met allerlei afweermiddelen (beetje jammer met de zo pure zuivere lucht hier), maar ze blijven ons achtervolgen. We dobberen lekker rond en waterratje Max is helemaal in zijn nopjes. Vooral de grote golven vindt hij helemaal stoer. Met zijn blonde wilde haartjes, bruine kop en billabong zwemshort kan hij zo door voor een echte surfdude.

We beraadden ons op de verdere plannen. Ons idee was vanuit hier naar het noorden te rijden, de echte outback in. Maar sinds de hitte van vandaag vragen we ons af of dat slim is. We moeten dan én ver rijden én je kunt werkelijk niets te doen met dit soort temperaturen. Als de airco het hier al niet aankan wordt de 45 graden in de outback een hopeloos verhaal denken we.

’s Avonds lopen we een korte wandeling vanaf de “Western KI” camping naar de blue lagoon. Onderweg komen we onwijs veel kangaroos tegen, ook de hele grote. De kids vinden het geweldig om ze van zo dichtbij te kunnen zien.


Max is zo enthousiast dat hij gewoon op zo’n enorm beest van 2 meter hoog afstormt om ‘m te aaien. Kan ’t nog net voorkomen….


Seal Bay en Remarkable Rocks

dinsdag 20 januari 2009 van Auteur
Reacties »

De volgende dag is het weer volledig omgeslagen. Het is zo’n 15 graden als we wakker worden en het miezert zelfs een beetje. Prima dus om dit keer wel toegelaten te worden tot de zeehondentocht. Onze gids is een Nederlander die direct corrigerend wordt toegesproken door een pinnig engels wijf als hij iets in het Nederlands tegen ons zegt. Gezellige start zullen we maar zeggen. Met de gids gaan het strand op en kunnen echt vlak bij de zeehonden komen. Erg bijzonder want ze zijn best groot. Er liggen er ook heel veel. Tijn heeft weer een beest te pakken.


Via een stop in Little Sahara, bekend om de grote duinen waar je kan sandboarden (helaas heb ben wij ons board vergeten), maar de pret in het zand is er niet minder om.
De middag brengen we door in het Flinders Chase N.P. Het bekendst zijn de remarkable rocks. Inderdaad erg bijzondere exemplaren op een klif bij de zee.

Als we terugkomen op de camping klinkt er uit het bosje achter de camping luid gebrom. We schrikken ons eerst een hoedje maar onze dierenvriend stormt er op af en ontdekt een wandelende koala. Ondertussen vliegen er zwermen roze/witte papagaaien over ons hoofd en komen de eenden (gewoon dezelfde als in de vijver in Nederland) onze camper binnenwandelen voor een lekker hapje. Aan dieren geen gebrek in dit land.


Wijnproeven in Adelaide Barossa Valley

zaterdag 24 januari 2009 van Auteur
2 Reacties »

naar Adelaide

Onze laatste dag op Kangaroo Island rijden we via een aantal uitkijkpunten richting de boot. Het is echt een prachtig eiland, de natuur is zo puur en ongerept en de dieren zijn zo bijzonder. We nemen met pijn in ons hart afscheid van dit mooie plekje.
De bootreis is redelijk wild dit keer, dus gaan we maar met onze neus in de wind op het dek staan.

De camping in Adelaide is er weer een in de categorie op een kluitje. Niet echt onze keuze, maar prima voor nu. ’s Avonds gaan we naar het volgens de reisgids sfeervolle zeedorpje Semaphore. Geen idee wie dat geschreven heeft want het is echt vreselijk. Lelijke gebouwen, alleen maar fast food take aways, een jaren 70 kermis. Zelfs een ritje in de lieveheersbeestjes eindigt in dikke tranen bij Max. Snel weg hier.

De volgende dag gaan we eens lekker shoppen in Adelaide. Daar hebben we na een paar weken natuur wel eens zin in. K wil nog een paar nieuwe slippertjes kopen en wie weet hebben ze nog leuke kleertjes voor de kids.
We kunnen met een busje van de camping naar een treinstation en in e haast vergeten we de buggy mee te nemen en verliest Max onderweg een schoen. Hm, dat wordt lastig want hetenige dat we nu kunnen doen is hem tillen en dat is geen sinecure met zijn lekkere lijfje, Inmiddels zijn we in het centrum en om nou weer terug te gaan… we besluiten een buggy te kopen (kost hier $ 40, dat is 20 euro) en gaan op zoek naar nieuwe schoenen. ’t blijkt niet makkelijk want de mode is niet echt onze stijl. Uiteindelijk kopen we een paar Disney slippertjes voor Max voor 3 euro, hij vindt ze zelf erg mooi. De volgende dag doen we nog een poging de schoen terug te vinden, helaas niet gevonden.

Adelaide is een beetje een uitgegroeid boerendorp. Toch wonen er meer dan een miljoen mensen, qua winkelaanbod is het niet geweldig. Het shoppen lukt dan ook niet, maar we wandelen gezellig rond en eten lekker. En vangen een kleine glimp op van de Tour Downunder die hier in Zuid Australië van start gaat met de rentree van Lance Armstrong. Voor onze fietsende familieleden, een handtekening versieren is helaas niet gelukt !

Wijn proeven in de Barossa Vally en de Adelaide Hills
Nu denken jullie misschien, goh wat ondernemen ze toch veel daar down under met die 2 kleine kids erbij. We zullen jullie direct uit deze droom helpen want wijnproeven met 2 peuters is echt geen combi. Vanuit Adelaide zijn we naar de Barossa Vallly gereden. Dit is het belangrijkste wijngebied van Australie. Hier komen onder andere de Penfolds (in Nederland is de rode Cabernet Sauvignon variant bij de Appie Happie te koop, misschien leuk om eens te proberen en zo de sfeer van hier te proeven… we worden niet betaald voor deze reclame, maar hij smaakt gewoon erg goed…) en Jacobs Creek wijnen vandaan. Omdat we de Outback hebben laten zitten (erg veel vliegen) gaan we hier nu naar toe. De tocht door de heuvels is mooi en de dorpjes zijn sfeervol. We wanen ons in de Toscane.

Maar goed het wijnproeven. JW is vandaag weer buschauffeur dus drinkt niet mee, maar K doet een serieuze poging naar de interessante uitleg over de wijnen te luisteren bij een van de prachtige chateaus. Ze nipt heerlijk een prachtige Chardonnay uit 2005 weg, hij smaakt echt heerlijk en wil net een lekker stukkie kaas er bij bestellen, terwijl ondertussen Max de tent afbreekt. Hij heeft een rekje met Shiraz uit 1996 te pakken die verkocht worden voor een luttele $174,- (zo’n €80.- per fles), doet daarna een goede poging een aantal voor de leuk uitgestalde wijnvaten om ver te duwen (en met zijn gewicht lukt dat nog bijna ook) en vindt daarna de kristallen karaffen wel een interessante. K weet nog net haar tweede tasting naar binnen de werken en met boze blikken van de andere wijnkenners en genieters smeren we ‘m maar snel. Bij het volgende wijnhuis kopen we maar wat flesjes die we vervolgens op de camping, terwijl de kids lekker voetballen en raggen, op drinken. No worries !

De volgende dag brengen we een dag op de camping door. Even lekker niets doen is ook wel eens lekker (alhoewel we om 11 uur ’s ochtends al kriebels krijgen… we zijn niet zo van het loungen en beginnen ons af te vragen of er hier niet ook iets te ondernemen valt…).Maar goed, we zijn nu 4 weken onderweg en hebben iedere dag gereisd, dingen ondernomen en bekeken. Tijns dierenboek is inmiddels uitgebreid met een hoofdstuk over wat we allemaal hebben gedaan, want het is zoveel dat het bijna niet meer te onthouden is. Zo houden we de herinneringen en ervaringen levend. Dus leggen we ons neer bij een dagje zwemmen en relaxen.

Voor een overzicht van de campings waar wij hebben overnacht zie Route overzicht



Zuid Australië