Durban

woensdag 2 januari 2002 van Auteur
Reacties »

Voordat we naar de Drakensbergen gaan, brengen we eerst een bezoek aan Durban. De weg vanuit het noorden, Hluhluwe richting Durban, was stukken beter dan ervoor, waardoor we al vroeg in Durban aankwamen. Het huis waar Karin heeft gewoond tijdens haar stage was erg mooi. Vooral de tuin en zwembad. Helaas regende het vandaag waardoor we de middag hebben doorgebracht in The Pavillion, een enorme shoppingmall. Eindelijk even op internet kunnen kijken. ’s Middags zijn we naar de boulevard van Durban gereden.

“The Golden Mile” zag er wat troosteloos uit in de regen, maar inderdaad de golven waren erg mooi. Overal zijn surfers en vissers te zien. We hebben een biertje gedronken in Joe Kool’s, een of andere hippe jongeren bar. Hierna zijn we gaan eten bij Billy The Bums cocktail bar en de avond eindigde bij het zwembad in de tuin met een biertje.

Beetje uitgeslapen en gebeld naar de familie Mitchell, vrienden van Kim’s oma die in Durban wonen. Ze waren thuis en we hebben afgesproken om ’s middags langs te gaan. Die ochtend zijn we eerst naar het ziekenhuis gegaan waar Karin stage heeft gelopen afgelopen maanden.

Het is een ziekenhuis voor de allerarmsten en dat is goed te zien. Het heeft bijvoorbeeld geen ramen en overal in gangen zitten massa’s mensen te wachten. Ook hier zie je de grote scheiding tussen zwart en blank terug.

Ondanks dat de apartheid is afgeschaft is deze scheiding nog overal te zien. Hierna zijn we naar Victoria’s Street Market gegaan, een overdekte markt met winkeltjes en etenkraampjes. Hier zie je duidelijk de Indiase invloeden, overal zijn kruiden te koop. Om 15.00 uur zijn we naar de Mitchells gegaan. We werden met open armen ontvangen en hebben gezellig zitten kletsen over de beide families en onze reis.

Voor oma kreeg ik wat foto’s en een kadootje mee. Terug in het huis hebben we de huiseigenaar Dirk ontmoet en de huis-duitser, twee studenten die daar ook woonden. ’s Avonds gegeten aan de haven bij Splashers, een visrestaurant. Karin en Jacco zijn gaan duiken en Jw en Kim hebben de dag doorgebracht in de zon en het zwembad in de tuin. Heerlijk om een dagje lekker te relaxen, helemaal omdat het erg mooi weer was.

’s Avonds zijn we eerst gaan borrelen in een Jazzcafe aan de haven met een goede afrikaanse band en daarna met de duitsers gaan eten in BBB. Dit is een hip restaurant. Vervolgens naar Nite Fever gegaan, een disco. Ze draaiden goede muziek en de baco’s waren erg goedkoop, prima avond dus !


Harrismith waar oma gewoond heeft

zaterdag 5 januari 2002 van Auteur
Reacties »

Na het ontbijt de duikvideo van Karin gekeken (haaien !). Afscheid genomen van Dirk en de duitsers en vertrokken richting het noorden. Aan het eind van de middag kwamen we in Harrismith waar we na wat zoeken het huis op Kingstreet 26 vonden. Hier hebben Kims moeder en familie in de jaren 50 van de vorige eeuw gewoond.

Het huis was nog precies hetzelfde. We hebben wat foto’s genomen en aangebeld. De oude mevrouw die er met haar oude hond (Pennie) woonde wilde eerste niets van ons weten maar al snel werden we uitgenodigd om het huis van binnen te bekijken en een kopje thee te drinken. We waren haar eerste bezoek in het nieuwe jaar en al snel zat ze honderduit te vertellen. Het was erg gezellig en vooral leuk om het huis te bekijken. Hierna hebben we het dorpje bekeken en zijn we naar ons hotel gereden. Het bleek bij mensen thuis te zijn. Na een diner hebben we nog wat in de tuin gezeten.


The Sentinel

zondag 6 januari 2002 van Auteur
1 Reactie »

Voordat we vertrekken naar de Drakensbergen praten we nog even met de eigenaar van de backpackers inn van Harrismith. Volgens hem zijn de problemen in ZA echt groot en zal het er allemaal best lastig op worden. Hij had ook geen goed woord over voor Mbeki die als opvolger van Mandela mensen op hoge plaatsen aanstelt die geen opleiding hebben gehad.

Rond middagtijd komen we aan in de Sentinel Drakensbergen. Over een klein pad klimmen we de berg op. Overal hebben we schitterend uitzichten en groeiden mooie bloemen. Nog steeds is het allemaal erg groen in de zomer. Na 2 1/2 uur komen we bij de chainladders. Deze zijn redelijk bekend en gaan recht omhoog. Het waaide behoorlijk hard en donderde boven in de bergen. Gelukkig regende het niet.

Na de 2 ladders kwamen we op een grote vlakte. Vanaf hier konder we de Tugelafalls zien, de 3e hoogste watervallen ter wereld. Na een half uurtje lopen over een drassige vlakte kwamen we bij de Sentinel punt uit waar we op het Amphitheater konden kijken. Het uitzicht op deze afgrond was het zeker waard!

De terugtocht ging wat sneller, maar we waren behoorlijk moe. In Witsiehoek nog wat gedronken voordat we naar de Kloof Lodge in Bloemfontein reden.



Drakensbergen