Mayas in Chamula

donderdag 5 augustus 2004 van Auteur
Reacties »

We besluiten deze dag te starten met een toer naar de dorpen in de omgeving. Via via hebben we de tip gekregen om naar de muziekkoepel op het plein van de stad te gaan. Daar staat Mercedes, met gekleurde paraplu. Ze komt zelf uit een van de dorpen en begeleidt toers er naar toe.

Met kleine busjes rijden we naar San Juan de Chamula. Hier bestaat de authentieke mayacultuur nog in volle glorie. Mercedes begint met een inleiding over de cultuur, politiek en religie van de maya’s. Zo worden de politici aangewezen voor een jaar en moeten ze dat jaar zonder salaris het dorp dienen. Ze zijn herkenbaar aan mooie kleding, vooral op zondag. Iedere burger uit het dorp komt een keer aan de beurt om het politieke ambt te beoefenen. De maya’s spreken nog hun eigen talen tzeltil en tzoltil en leven vooral van landbouw. Doordat er echter steeds meer toeristen komen gaan ze ook steeds meer bedelen. Je ziet ook overal kleine kindjes lopen.


Mercedes vertelt ook over de religie. Dit is eigenlijk een soort natuurgeloof, maar door de invloed van de katholieke spanjaarden vinden de ‘diensten’ wel plaats in de kerk en aanbidden ze ook de heiligen. In de kerk van Chamula vinden dagelijks genezingsprocedures plaats. Dit gebeurt door voor een rij brandende kaarsen te bidden en te zingen. Onder leiding van de dokter vinden er allerlei rituelen plaats met kippen en eieren en ondertussen wordt er veel cola en fanta gedronken. Op de vloer van de kerk liggen allemaal dennenaalden en staan veel bloemen, de link met de natuur.


We gaan de kerk ook in en het is erg bijzonder om te zien. De mensen zitten in een soort trance, heel apart. Men gelooft dat ziekten ontstaan door een onreine ziel, bijv een die jaloers of ontevreden is. Tijdens de rituelen worden de onreine elementen verdreven.

Hierna bezoeken we de markt. De maya’s dragen bijzondere klederdracht, die per dorp verschilt. We bezoeken een huis dat volledig in teken staat van het dienen van het geloof. Driemaal per dag wordt er hier een offer gebracht.


Mayas in Zinacantan

donderdag 5 augustus 2004 van Auteur
Reacties »

Het volgende dorp dat we bezoeken is Zinacantan. In dit dorp zijn de mensen gekleed in zwarte gewaden die helemaal geborduurd zijn. Hier wordt veel geweven en overal zijn de mooiste kleden en stoffen te koop.

Vrouwen trouwen hier al na hun eerste menstruatie en baren wel 8 kinderen gemiddeld. Overal zie je ook jonge moeders lopen met een hele rij kids. Ze dragen ze vaak in een doek op de rug.

Het is heel bijzonder om de mensen en hun leefomgeving te zien, heel authentiek.

Na de toer gaan we in San Christobal naar de Mercado Municipal, de markt in de stad. Een kleurrijk geheel waar groente, fruit, kruiden etc worden verkocht. Ik koop wat pruimen en tomaten. Voor 4 peso’s (halve euro) heb je echt enorm veel. Op de markt koop ik ook een sjaal.
’s Avonds eten we weer iets uit de streek in restaurant Tuluc, een goede aanrader uit de Lonely Planet.


San Christobal de las Casas – Sierra

donderdag 5 augustus 2004 van Auteur
Reacties »

Vanochtend vroeg vertrokken (gelukkig zijn we door de jetlag steeds erg vroeg wakker) voor de lange rit naar San Christobal de las Casas in de bergen. De weg is supermooi, de uitzichten zijn fantastisch en onderweg komen we weer door leuke dorpjes, waar we ook wat lunchen.

Er komen hier zo te zien nog niet gek veel toeristen en in de dorpjes worden we overal erg vrolijk ontvangen. De weg is wel erg bochtig, dus word je snel wagenziek dan is een primatourtje wel aan te raden. Overal rijden vrachtwagens met hun grote laadbakken vol mensen, dit is een goedkope manier van reizen in Mexico.


’s Avonds lopen we wat rond in San Christobal. Ook hier weer een plein, met cathedraal en parkje. Overal lopen maya’s in klederdracht om je spulletjes te verkopen, zoals kleden, mutsen, sjaals. Deze weven ze zelf.

Veel kinderen trouwens, die ook hun best doen om wat te verkopen. Je hebt snel de neiging juist wat van hen te kopen, maar we doen dit expres niet bij hun maar de ouders om zo deze kinderarbeid niet te belonen.

In het noorden van de stad staat de templo de santo domingo. Een kerk met een bewerkte voorgevel. Het is een beetje kitsch en roze, maar daarom weer mooi. Rondom de kerk is een grote markt waar je echt goedkoop spulletjes kan inslaan. We eten ergens tortilla’s, lekker !

We boeken een tour bij Mercedes. Ze is een bekende verschijning op het plein.



San Christobal