Mongolie

zondag 2 september 2001 van Auteur
Reacties »

Om 11.00 uur arriveren we in Ulan Batar, de hoofdstad van Mongolie, 6300 kilometer per trein vanaf Moskou. Het is hier druk en overal staan kleine huisjes. Toch ziet het er meer uit als een dorp dan als een hoofdstad. Ook staan er af en toe tenten tussen de huizen. Alles is leuk geschilderd en het is opvallend dat er hier alleen laagbouw is. Als de trein na enige tijd verder rijdt komen we in de Gobi Woestijn. Hier zijn alleen kale heuvels, met hier en daar koeien en nomaden in tenten. De nomaden wonen in grote ronde tenten, yurks. Je ziet de mongolen op paarden door de heuvels rijden. Verder is er echt helemaal niets, en je vraagt je af waar deze mensen van leven. Na een tijdje stoppen we in Choyr. Het is een piepklein stadje waar de paarden door de straten lopen.

Het station is roze en lijkt net een bruidstaart, grappig. Ook hier lopen allemaal mensen hun eten en souvernirs te verkopen. Als de trein verder rijdt komt het gesprek op de beroemde mongoolse yak en al snel worden er alleen nog maar flauwe grappen gemaakt over de yak. De restauratiewagen van de trein is nu mongools en het verschil is merkbaar. Het is weliswaar duurder, maar voor $10 hebben we driegangenmenu. Rond 23.30 uur komen we aan bij de chinese grens.


Chinese grens

maandag 3 september 2001 van Auteur
Reacties »

Na veel controles door zowel de mongolen al de chinezen rijden we de rangeerhal in. In china wordt een andere spoorbreedte gebruikt dan in Rusland en Mongolie en dus moet de hele Trans-Mongolie Express (zeker 20 rijtuigen) op een ander onderstel gehezen worden. Het is een hele operatie, maar zeker de moeite waard om te zien.

De rijtuigen worden omhoog getakeld en de onderstellen losgekoppeld en vervangen door nieuwe. Het hele spektakel duurt zo’n twee uur en al die tijd hangen we uit de ramen om het te bekijken en foto’s te maken. Vooral alle heren ingenieurs vinden dit een zeer interessant gezicht. Uiteindelijk is het na vieren in de nacht voor we weer rijden. Om 9.30 ‘ s ochtends zullen we de muur al passeren, korte nacht dus ! Als we wakker worden betekent dit dat we de laatste nacht in de trein achter de rug hebben. Het gehobbel begon net lekker te wennen, maar na 6 dagen hebben we allemaal wel zin in een goede douche en een lekker groot bed.

In de chinese restauratiewagen (ook die is bij de grens weer vervangen) nuttigen we een heerlijk, europees ontbijt met eieren, toast en jam. Het landschap veranderde nu snel en de heuvels waren weer begroeid. Het is overal druk en lekker volgebouwd. Maar dat moet natuurlijk wel met 1 miljard inwoners. Helaas maken we weinig stops maar vanuit de open ramen zien we genoeg van de rijstvelden, dorpjes en resten van de chinese muur. Eerst bestaat deze vooral uit ruines maar later stoppen we bij badaling, een stuk waar de muur erg goed bewaard is gebleven.

Het lijkt wel of de trein hier speciaal stopt voor de toeristen, want hier kunnen we fantastische plaatjes schieten van de trein met de muur erachter. Hierna rijden we langzaamaan Peking binnen. We zien veel hoge, nieuwe flatgebouwen, maar tussendoor ook vervallen hutjes. Wat een enorme stad ! Om 15.30 uur arriveren op Peking Centraal Station waar onze zesdaagse treinreis eindigt. Twee minuten later dan gepland en dat over een afstand van ruim 7000 kilometer ! Als we het station uitkomen staat er een mannetje met een bordje ons op te wachten om ons per busje naar het hotel te brengen. Het is een leuke tocht en we zien de eerste dingen van het centrum. Veel fietsers en taxi’s, drukte, kraampjes met eten en veel restaurantjes.

Ons hotel blijkt enorm sjiek te zijn en daar heeft niemand moeite mee na een week kamperen in de trein. Na heerlijke douches, schone kleren en even een blik op CNN spreken we af om ergens wat te gaan eten. Vanaf het hotel lopen we door kleine straatjes met winkeltjes en eettentjes richting Plein van de hemelse vrede. Dit is echt Azie, supergaaf ! We besluiten de eerste avond maar direct Peking eend te gaan eten en we belanden in een beroemd restaurant. Voor 25 piek p.p. hebben we weet ik hoeveel verschillende gerechten waar we allemaal van kunnen eten en bier. Na het eten lopen we over het Plein van de hemelse vrede. Wat een immens plein ! We lopen wat rond en bekijken de grote poorten en gebouwen rond het plein. Daarna is het tijd om onze e-mail te checken om daarna lekker te gaan pitten in een bed dat niet hobbelt.



Mongolie