De reis naar Australië via Shanghai

zondag 30 november 2008 van Auteur
1 Reactie »

Half december vertrekken we samen met Tijn (3) en Maxime (2) op een grote reis. In 11 weken zullen via Shanghai naar Australië reizen. In Australie starten we in Sydney, daarna gaan we naar Tasmanie. Vanaf Melbourne zullen we via de Great Ocean Road naar Melbourne rijden en Kangaroo Island bezoeken. We vliegen vervolgens naar Cairns waar we met de camper de oostkust gaan ontdekken: het Great Barrier Reef, Fraser Island, Whitsunday Islands en The Blue Mountains. We eindigen in Sydney. Via NieuwZeeland vliegen we naar Japan, waar we oa. Tokyo, Kyoto, Nikko en Hiroshima zullen bezoeken. Begin maart komen we weer thuis.

(Update 03/09). Door het overlijden van opa zijn we vervroegd teruggekomen. De reisverhalen van Australië en Tasmanië zijn te lezen hiernaast, via het hoofdmenu.

Australie:

[map style=”width: auto; height:400px; margin:20px 0px 20px 0px; border: 0px solid black;” maptype=”ROADMAP” z=”4″ kml=”http://lendfers.com/google/australie2009.kml”]

[wpgmza id=”1″/]


Shanghai – Wie is de bezienswaardigheid hier?

dinsdag 23 december 2008 van Auteur
2 Reacties »

Echt een andere wereld. Dat blijkt al in de taxi waar de chauffeur halsbrekende toeren uithaalt en ondertussen lekker rochelt, spuugt en snuit. 

Ondanks de indrukwekkende skycrapers met neonreclame en moderne shoppingmalls is het echte China overal merkbaar. Kleine steegjes, waar potjes worden gekookt, de eenden aan een koordje hangen en ertussen de was droogt. De vele mensen die ons aanklampen om iets zinloos te verkopen (JW’s uitspraak van de dag is dan ook “Maybe later”). Mensen op de fiets, overal kleine winkeltjes en eetstalletjes en de nep starbucks, de nep nike winkel en de echte Mac Donalds (natuurlijk binnen 1 minuut gespot door Tijn: “He papa, ze hebben hier ook een frietmac!”). Het contrast is groot, maar hoort bij deze stad.

Het is koud en zonnig. De uitzichten vanaf 340 meter hoogte in de Jinmao tower in Pudong zijn waanzinnig en de tuinen van Yuyuan indrukwekkend. De souvenirsshops erom heen heel kitsch. The bund riverside met zijn grote statige gebouwen en oude stad (dajing Lu) zijn prachtig om te zien. 


En elke 5 minuten een paar zeer geïnteresseerde chinezen in ons. Nou, eigenlijk in die 2 blonde jochies die we meeslepen. Als we er geld voor hadden gevraagd waren we nu rijk geweest, zoveel foto’s zijn er van ons gemaakt. Bij een bushalte met 50 vrouwen zijn we er maar even voor gaan staan. Toen max ook nog zwaaide en iets wat op bye bye leek brabbelde was het gejuich in Peking te horen.

De mannetjes doen het trouwens geweldig. Tijn heeft heel ver gelopen, liep de hele dag liedjes te zingen en zag veel interessante dingen. Blijf het mooi vinden om de wereld door zijn ogen te volgen: hij ziet details die wij niet zien en past die nieuwe ervaringen naadloos in zijn eigen wereld in. De koi karpers bij een tempeltje zijn net Nemo en als je maar hard knijpt in de stokjes is het net een vorkje om mee te eten. Max zegt de hele tijd “wauw”, “fiets” en “auto”, maar is na een dagje nieuwe ervaringen ook weer heel blij met zijn vertrouwde knorretje knuffel.  


Sydney met Kerstmis

donderdag 25 december 2008 van Auteur
Reacties »

Na aankomst gaan we naar Circular Quay, waar we prachtig uitzicht hebben op het Opera house en de Harbour bridge. Na een drankje op het terras bestaat ons kerstavond diner uit feestpannekoeken bij Pankcakes on the Rocks.
Op eerste kerstdag bezoeken we Sydney Aquarium. Eindelijk ziet Tijn haaien, waar hij het al maanden over heeft. Ze zijn erg indrukwekkend vanuit de tunnel onder het water. Je kunt ze bijna aanraken. De enorme manta’s en dugongs (never ever heared of..) zijn erg bijzonder, maar de topper wat betreft de mannen is Nemo, die lekker rondzwemt in het “great barrier reef”. Om de dierentuin compleet te maken bezoeken we ook het naastgelegen Wildlife World. Best oke, als je bedenkt dat verder alles dicht is in  Sydney (iedereen zit natuurlijk thuis met familie aan de kerstkangaroo).

Het zonnetje gaat schijnen en we genieten van een chardonnay-tje op het terras. Echt vakantie. Aan de haven zit het hoofdkantoor van de Rabobank. Niet verkeerd zo vlakbij al die restaurantjes en barretjes.

De Sydney Tower is dicht met kerst, maar JW heeft van te voren een kerstdiner gereserveerd in het Sydney Tower restaurant, compleet met Kerstman. Lekker eten met uitzicht op Sydney, niet verkeerd als kerstdiner!


Tasmania

zondag 28 december 2008 van Auteur
7 Reacties »

Een korte vlucht brengt ons naar Hobart, de hoofdstad van Tasmanie. De tijd heeft hier echt stil gestaan, we wanen ons in Engeland in de jaren ’70. We hebben dan ook een “antique style” kamer in het hotel. Deze stijl kenmerkt zich door 30 jaar achterstallig onderhoud, bloemetjes badkamer en idem gordijnen.

De Hobart Salamanca market is wel erg geinig. Uit de omgeving komen mensen met zelfgebakken koekjes, jams, gehaakte kleedjes, mutsen en zelfgebreide sokken. Ken je dat brooddeeg nog waar we als kind poppetjes van bakten, nou dat verkopen ze hier als hot new items. De capuccino bij Maldini smaakt prima en we kopen een mooie piratenhoed voor Tijn en zelfgemaakte Tasmaanse bitterkoekjes.

Onze eerste bezienswaardigheid is Port Arthur. Dit is een oude gevangenis uit de tijd van de eerste kolonisten in Tasmanie. Het is mooi en goed bewaard. Opvallend is dat alles perfect georganiseerd is. Bij de ingang wacht je een warm welkom door een mevrouw die je precies adviseert welk ticket voor ons het best past, welke rondleidingen we kunnen doen etc. Niet echt avontuurlijk, maar wel heel aangenaam en onwijs aardig. Als je door de mooie Victoriaanse tuinen loopt, kun je moeilijk voorstellen dat dit ooit een beruchte gevangenis is geweest waarin zo’n 1100 gevangenen zaten.

Via de Tasman Highway rijden we langs de oostkust. De uitzichten zijn echt waanzinnig mooi. Prachtige stranden, rotsformaties en bossen. In coles Bay, bij de ingang van het Freycinet National Park, eten we wat. We blijven 2 nachten in een stoere lodge midden in het park.

Hier doen we een paar waanzinnige mooie korte wandelingen. Het is echt een avontuur, we klimmen op rode rotsen en lopen langs kliffen en prachtige kusten. Tijn vindt het echt heel cool en Max hobbelt supergoed mee. Op de “friendly beaches” met de rode rotsen pootjebaden we lekker en genieten van de zon. De kleintjes zijn helemaal in hun hum. Max leert weer een nieuw woordje: “nat” en K probeert Tijn antwoord te geven op de vraag waarom morgen morgen is en niet vandaag.

De natuur in Tasmanie is echt heel mooi. Het is ook erg afwisselend. In het oosten is eea relatief veel bewoond en zijn er mooie vergezichten op zee, zie ook pirate bay foto hierboven die we gemaakt hebben op de weg naar port Arthur. Maar de echte mooie natuur heb je in het westen, waar de wilderness is met hele andere ruige uitzichten.



Wine Glass Bay

maandag 29 december 2008 van Auteur
4 Reacties »

Vandaag doen we een van de mooiste wandelingen van “Tassie” over het schiereiland Freycinet, door de Eucaliptus bossen. Het is een wandeling van zo’n 1,5 uur en de kids doen het heel goed. We hebben een rugdrager mee die we wel gebruiken, maar dat is omdat Max is gevallen. Niks ernstigs, een schrammetje. Een mooie pleister van Winnie de Pooh doet veel goed en dan bij pap in de rugdrager. Het uizicht op de Wine Glass Bay is er een om niet te vergeten.


Gelukkig NieuwJaar!

woensdag 31 december 2008 van Auteur
2 Reacties »

Hallo Allemaal! We zitten nu midden in het regenwoud in Tasmanie en een echte lodge vlakbij de hoogste berg van Tasmanie Cradle Mountain. Lemonthyme. We hebben helaas geen bereik met de mobiel, dus even een berichtje om jullie allemaal een gelukkig en gezond 2009 toe te wensen!

Tasmanie schema

[map style=”width: auto; height:400px; margin:20px 0px 20px 0px; border: 1px solid black;” maptype=”ROADMAP” z=”7″ kml=”http://lendfers.com/google/tasmanie2009.kml”]


Tasmanie – terug in de tijd

zaterdag 3 januari 2009 van Auteur
Reacties »


Na een week pure wildernis in Tasmanie zijn we weer terug in de bewoonde wereld. De natuur is echt waanzinnig hier, heel ruig, afwisselend en extreem stil (ondanks het door de australiers zo veel genoemde drukke hoogseizoen). We hebben veel gewandeld en hebben een korte uitstap naar de jaren ’70 gemaakt. Want Tasmanie blinkt wel uit in “historic” sites.

Een van onze wandelingen is naar Wineglass bay. Dit is een wereldberoemd uitzicht. Het is een pittige klim. Max gaat in de rugdrager en Tijn loopt zelf. Het uitzicht is echt waanzinnig. Vanaf grote rode rotsen kijk je naar een turkooise baai met een parelwit strand, in de vorm van een wijnglas. Over wijn gesproken, die smaakt hier bijzonder goed. We hebben al aardig wat chardonnay-tjes geproefd en misschien komt het doordat je op vakantie bent, maar ze zijn echt voortreffelijk. Overal op Tasmanie is ook verse vis te eten. Een serveerster vertelt dat de oesters heel goed voor de huid zijn, dus kom maar door.

We vervolgen onze route richting het Noorden van Tasmanie. De kustweg is echt supermooi, met kliffen, stranden en rotsen. We overnachten in St Helens. Ons hotel is een omgebouwd bejaardenhuis, onze badkamer heeft een zitting in de douche en ruimte voor 3 rollators. Precies zoals opa Lelo heeft. St Helens is daarnaast ook nog eens oersaai, er is echt niets te doen, behalve op het terras van ons hotel een wijntje drinken. Ach, wat heeft een mens nodig.

We zijn al 10 dagen onderweg. Jee, de tijd vliegt. Het is heerlijk om echt in een andere wereld te zijn en avonturen te beleven. Maar de tijd gaat ook zo snel. Ik had me voorgenomen om echt tot rust te komen en eens tijd te nemen om na te denken. Dat lukt nog niet. Voordat de mannetjes ‘savonds liggen te slapen is het al vrij laat en gaan we zelf ook al bijna slapen. Max slaapt nog niet iedere nacht even goed en met alle indrukken er bij zijn we nog steeds best moe. Gelukkig hebben we nog heel veel weken voor de boeg !

Na een bezoek aan de Bay of Fires vervolgen we onze reis naar Launceston. De rit is wederom spectaculair. Dit keer rijden we door bossen met metershoge varens, ze noemen het hier ook regenwouden. Onderweg drinken we koffie in Scottsdale. Ook hier weinig interessants. Gek he,in Nederland verlangen we zo naar rust en ruimte. Staan we s ochtends gezellig met z’n allen stil stil op de A2. Dan lijkt het zo heerlijk om ergens te wonen waar geen files zijn. Maar als je hier dan in die plaatselijke pub in Scottsdale zit, met prenten uit de jaren 70 aan de muur, 3 winkels in de winkelstraat en overal bejaarden, dan is de activiteit in Nederland en Utrecht om te shoppen om de hoek toch wel erg prettig.

Launceston is een leuke stad. Er zijn zowaar wat hippe winkels en het stadje ziet er gezellig uit met veel oude gebouwen. Het is gebouwd in de Caratact gorge (kloof), die uitkomt in zee en dat geeft spectaculaire uitzichten midden in de stad.


Een voordeel van dit land: het wordt overstelpt met Japanners en dus eten we voor een prikkie sushi. Onze kids zijn van die verwende pipo’s die zeggen: Oh lekker mama, eten we sushi vanavond, dus dat komt goed uit.
In ons historische hotel (daar heb je er weer een), proberen de kids op tijd in bed te krijgen. Met z’n vieren in 1 kamer is echter een te groot festijn en dus blijven ze tot laat met knuffels gooien. Opvoeden en streng laten we maar even. Het is zo heerlijk om ze zo enthousiast te zien.
Max zegt sinds vandaag (eindelijk) zijn eigen naam. Tot nu toe zei hij steeds: papa, mama,

2009
Oud & Nieuw vieren we in Lemonthyme lodge in Cradle Mountain National Park. Echt onwijs mooi is het daar. Rondom de lodge zijn prachtige wandelroutes en we struikelen letterlijk over kangaroos. De eerste keer dat Tijn aan komt snellen om te vertellen dat ie er een heeft gezien denken we nog “uhuh”, maar ze zitten hier gewoon echt ! We dineren uitgebreid en dankzij Dora op de laptop eten de kids gezellig uitgebreid mee. Bij het open haardje in onze cabin luidden we het nieuwe jaar in. Bijzonder !

Op nieuwjaardag pogen we de beroemde wandeling rond Dove lake te maken. Hier is het maar 32 dagen per jaar droog en wij hebben de eer om tijdens de zomer in een echte sneeuwstorm terecht te komen. Echt ver komen we dus niet, maar het is wel geestig.

In Strahan aan de wilde Westcoast genieten we van de ruige zee (tussen Strahan en Patagonie (Remko &J10) in Argentinie zit geen land), extreem hoge duinen en Via de Wilderness route rijden we terug naar Hobart met tussenstops bij het eenzamen Lake St. Clair (met weer kangaroos) en de indrukwekkende Russel Falls en Nelson Falls in Mount Field NAtional Park. Op onze laatste avond Tasmanie pakken we nog even het “The Taste” festival mee. Overal kun je wijnen proeven, vers seafood eten en zijn optredens. Heel gezellig.

Onze laatste dag op Tasmanië gaan we naar Mount Wellington, de berg die uitkijkt over Hobart. De uitzichten zijn fantastisch en Tijn klimt als een berggeitje over de rotsen. Daarna gaan we naar Richmond, een stadje waar volgens de Lonely Planet de tijd stil heeft gestaan. Wij vragen ons af: waar niet op Tasmanie ? Hier op de oostkust is het nog redelijk bevolkt maar in de rest van tasmanie komen we onderweg vaak niemand tegen;

af toe een iemand die dan vriendelijk uit de auto zwaait. Het komt nog voor!

Aan het eind van de dag vliegen we naar Melbourne. Een bumpy ride, want we zijn bijna aan de grond en stijgen dan weer op en vliegen dan nog geruime tijd rondjes.


Ervaring van Tijn en Max in Oz

maandag 5 januari 2009 van Auteur
5 Reacties »

Tijns grote dierenzoektocht

Tijn heeft een spelcomputertje gekregen voor onze grote reis. Het is echt een topper, want hij kan zich uren vermaken met de avonturenspellen die er op staan. Ideaal voor lange vliegreizen of autoritten. In een van de spelletjes gaat Diego op dierenzoekttocht.
Zelf hebben we ook een verrekijkertje meegenomen. Dat komt nu goed van pas, voor Tijns grote dierenzoektocht. Elk dier dat we zien bekijken we met de verrekijker (net als Diego) en wordt genoteerd in een schriftje. Nu worden we gelukkig overal overstelpt door PR-brochures in dit land, en daarin staan veel plaatjes van dieren. Die kunnen we dus leuk uitknippen voor in het grote dierenboek van Tijn. Tot nu toe is de score: meerdere kangaroos, een koala (in de dierentuin), en  haai en heel veel visjes in het Sydney aquarium en een aantal tussen de rotsen op het strand, een lieveheersbeestje met rood/blauwe kleuren, een papegaai (gewoon ergens in een boom- misschien ontsnapt uit een voliere ?), een vlinder, een mier, een kever, een roodborstje dat volgens Tijn toch echt een aarbeivogeltje was, een pinguin (op een rots in de zee, deze was wel echt echt) en 2 echidna’s (soort grote egels). We spotten lekker verder!


Max
Onze kleine man. We vergeten zo vaak hoe klein het kereltje eigenlijk nog is. Hij hobbelt zo stoer mee, wil alles zelluf doen en is zo enthousiast over alles wat er te gebeuren staat.
Voor hem is het wel wat hoor deze reis. Ineens moet hij regelmatig in een grote mensen bed slapen omdat er geen kinderbedje is, iedere dag is hij weer op een andere plek en overal krijgt hij aandacht van vreemde mensen (Hey there little Max, you are a sweetie..). Gelukkig is hij onwijs makkelijk en ondanks sommige gemiste middagslaapjes zit hij net zo leuk mee te dineren en loopt hij kilometers te springen van enthousisame aan het handje van mama.
In Australie zijn ze – zoals geschreven – niet op alle fronten even modern, zo lopen alle electriciteitskabels hier nog boven de grond. En laat dan nou net op de spoorwegleidingen in Nederland lijken… Max roept dan ook de hele dag: Tjoektjoek ! Want treinen zijn en blijven zijn grote liefde.
En de titi (televisie) is ook erg in trek. Ze hebben een kinderprogramma waar 2 mensen van alles nadoen, heel knullig eigenlijk, maar Max vindt het prachtig. En Bye Bye kan hij heel goed zeggen. Gelukkig hebben we de netbook mee met heel veel dora filmpjes. Want als het hem een beetje teveel wordt is het heerlijk om even lekker zijn grote vriendin Dora te kunnen kijken. Gewoon dat filmpje met de paaseieren die hij al 1000 keer heeft bekeken.


Philip Island

woensdag 7 januari 2009 van Auteur
1 Reactie »

Melbourne is een stad waar we direct verliefd op zijn. Wat een goede sfeer, overal leuke winkels en restaurantjes. Vanuit hier huren we een camper om via Philip Island de Great Ocean Road te gaan doen, richting Adelaide. Op weg naar Philip Island nemen we een ritje in de Puffing Billy trein.

Philip Island is de ideale bestemming voor Tijns dierenzoektocht. We beginnen de dag met een bezoek aan een bos met Koala’s. Er zitten er onwijs veel, superleuk om ze te zien terwijl ze een beetje liggen te pitten en te herkauwen. We zien er echt veel. Sommige maken ook behoorlijke herrie.

Daarna rijden we naar Grossard point, een mooi uitzicht punt bij de zee. We blijven lekker een tijdje op het strand, waar prachtige rotsjes zijn waartussen vissen zwemmen. Max zit binnen 1 minuut lekker met kleren en al in het water te spetteren en is niet te houden. Hij vindt het echt helemaal geweldig. We zoeken schelpjes voor oma Laura, bekijken zeeslakken (K’s favourites) en krabbetjes.

Hierna gaan we naar The Nobbies, een schiereiland waar duizenden zeehonden liggen. Dit jaar zijn ze echter op vakantie gegaan, want we zien er geen een. Beetje jammer, maar de dierenscores worden goed opgetrokken door een heus konijn (ook leuk), zilvermeeuwen en een paar pinguins inclusief een fluffy baby in een holletje en een dood exemplaar. Tijns theorie is dat de zeemeeuwen deze baby hebben gepikt. De uitzichten op de kust zijn wel heel spectaculair, dus the Nobbies is geen verloren tijd.

httpv://nl.youtube.com/watch?v=odp38PZKC_8
In Cowes eten we wat. Om half 9 vanavond is de estimated arrival time van de pinguins dus de kids blijven lang op vandaag. Met ons flagship rijden we door naar het zuidwestelijke puntje van Phillip Island naar de penguin parade. Dit is een mega groot georganiseerd geheel met echte betonnen tribunes om blauwe pinguins te zien als ze bij schemering aan land komen. Er valt wat van te zeggen dat het zo ‘geregeld” is, maar het zorgt er zeker voor dat de pinguins niet lastig worden gevallen door hordes toeristen. We hebben van te voren al kaartjes geboekt en zitten daarom in de knusse hoek met maar een paar anderen. Helaas mochten we geen foto’s maken, maar het is waanzinnig !!! Er komen echt tientallen pinguins in groepjes uit het water en waggelen dan heel schattig over kleine paadjes naar hun babies.

We zien ze zelf hoe ze de kleintjes dan voeren. Het is echt geweldig. Tijn & Max vinden het ook super, ze gillen echt van enthousiasme (helaas vinden de andere bezoekers dat iets minder).

Via de Dandenong Ranges naar The Great Ocean Road

Tijdens een reis met kleine kids doe je een aantal dingen die we zelf niet zouden hebben uitgekozen. Zo bezoeken we “Puffing Billy” de oudste stoomtrein van het land in de Dandenong Ranges N.P.
Max is echter helemaal in zijn nopjes van alle tjoektjoeks die hij ziet. Het is ook wel schattig, op de diverse perrontjes staan verklede conducteurs en de oude stoomlocomotieven zijn erg gaaf (type spoorwegmuseum). We hobbelen gezellig heen en terug tussen alle bejaarden en andere toeristen met kids en Max heeft echt een topdag. Zijn nieuwste woordje is trouwens “apple juice”.


Great Ocean Road

zaterdag 10 januari 2009 van Auteur
2 Reacties »

Deze beroemde kustweg loopt van Torquay (zo’n 100 km onder Melbourne) naar Warrnambool. Om de paar kilometer zijn er scenic lookouts, waarvan je de stoerste kusten en rotsen ziet. Het is echt indrukwekkend mooi. We hebben geluk met het weer, want na een paar bewolkte frisse dagen is het weer zonnig. En we vinden gelukkig nog een plekje op een camping in Apollo Bay, want dat is in het hoogseizoen toch best lastig.

In Torquay bekijken we de surfacadamy en de dudes op het strand. Verderop de route naar het westen is mooi. De mooiste uitkijkpunten zijn The twelve apostles en Lord Arch gorge. De zee beukt echt honderden meters onder ons tegen de uitgesleten roodoranje rotsen. We hebben niet zo heel goed weer, maar even komt de zon er toch doorheen. Het uitzicht is mooi vanaf de bezoekerscentra. Het is allemaal erg goed geregeld hier, om de 30 km is er wel een bezoekerscentrum met veel parkeergelegenheid voor ons flagship.

We hebben inmiddels onze weg een beetje gevonden in de camper. Dat betekent dat we nu zeker weten dat de helft van de spullen niet werkt, we inmiddels een paaltje onze linkervleugel heeft ingedeukt, een boomtak de bovenverdieping heeft geraakt en dat het bed in het achterdek totaal niet slaapt. Maar verder is het wel heel gezellig en handig om alles bij de hand te hebben. We hebben een nieuw campingstoeltje gekocht en voor de kids 2 plastic stoeltjes van Cars en Pooh, waar ze lekker buiten in kunnen zitten.