Chili

zaterdag 21 januari 2012 van Auteur
Reacties »

Het meest fascinerende land waar ik al heel lang heel graag naar toe wilde gaan is Chili. Het is een onmenselijk groot land. Je vliegt in 9 uur van de Atacama woestijn in het noorden naar patagonie in het zuiden.

Met name deze combinatie van droge woestijn, daar waar het al honderden jaren niet regent, met haar zouvlaktes en vulkanen met witte sneeuwtoppen moest ik gezien hebben.

Ook patagonie heeft prachtige natuur maar de gletsjers trekken me het meest. Ik heb iets met sneeuw denk ik. Dit wordt een fantastische reis van 3 weken! Veel leesplezier met dit Reisverslag.


San Pedro de Atacama

zondag 22 januari 2012 van Auteur
Reacties »

Via een 13urige vlucht van Madrid en Santiago komen we aan op het kleine vliegveld van Calama. In Santiago was het nog super stressen omdat onze bagage van het internationale vliegveld naar het nationale gedeelte wel nog eerst door de douane heen moest. Hele lange rijen en lang wachten op onze bagage maakte onze ruim genomen overstaptijd van 2 uur ineens heel erg krap!

Aangekomen in Calama vliegveld, er is verder niets, nemen we bij de bagagebanden direct een transfer naar San Pedro. Kaarsrechte wegen en mooie uitzichten. Fantastisch, maar wat een uitgestrektheid, er groeit werkelijk niets.

San Pedro is een leuk authentiek hippie achtig dorpje met kleine huisjes en leuke maar dure restaurants. We lopen direct het dorp in om een aantal tours te boeken bij een locaal reisburootje Desert Travel. Grappig overal hebben ze hier wifi, echt ideaal. We willen de tour naar de Salar, de zoutvlakte, vallei van de maan en de El Tatio geisers. We lopen nog het dorp door, wel redelijk cultuurschock eigenlijk. Overal wilde honden, sommige delen zijn echt super armoedig, bijna niemand spreekt hier engels en op het terras krijgen we ipv capuccino een melk met theewater en oploskoffie.

We gaan naar de zoutvlakte, het national park los flamingos. Echt geweldig. Het busje pikt alle touristen bij het hotel op. Net buiten het dorp is een gewone weg met asfalt, allemaal goed geregeld. Net voor het park betalen we entreegeld. 6500 pesos per persoon vandaag voor een drietal parken. Het regent in dit gedeelte van het land zo’n 35mm per jaar. De droogte is goed te zien. Erg mooi al die flamingo’s met op de achtergrond het vulkanisch landschap. Wauw!

Na de Salar rijden we door naar 4250meter hoogte. Prachtige mooie helder blauwe zoetwater meren met de op de achtergrond de witte besneeuwde toppen van vulkanen.! Bij het meer Miñique zien we lama’s lopen en komen we ook echt heel erg dichtbij. De andere de Miscanti, hieronder in beeld, is beschermd. We merken wel dat we op hele grote hoogte zitten want er worden mensen in de bus ook misselijk en duizelig. Ai, dat betekent wat voor morgen want dan willen we naar de El Tatio Geisers op 4400meter.

Als we terugkomen in San Pedro nemen we nog een “lichte maaltijd” in het restaurant voor de trip van morgen.


El Tatio Geisers

maandag 23 januari 2012 van Auteur
Reacties »

Om 03:45 gaat de wekker want om vier uur word ik opgehaald om naar de geysers te gaan. Jammer dat ik alleen ga vanwege de hoogte kan het niet anders. Oei wat vroeg zeg! Buiten bij de poort kijk ik naar de straat. Nog best wel druk om dit tijdstip. Aan de overkant zijn een viertal mensen bezig met een auto. Als dit in Nederland zou zijn dan denk ik dat ze de hele auto aan het leegroven zijn. Beetje onguur plaatje met die armoedige huisjes. verderop staan nog twee toeristen te wachten op de bus. Dan twintig minuten later stopt een grote bus en een meneer stapt uit. “Lianne?”

Ik ben de enige in de hele lege bus. Had ik een kwartier langer kunnen pitten! En wat een bus, die kan echt niet door die kleine straatjes in het dorp!. We pikken de overige toeristen op en na 90min slapen/rijden komen we aan in het park. De ramen van de bussen zijn helemaal bevroren. We kunnen hier 5000 pesos betalen en een plasje doen. Wel muts op!

We zitten op 4321 meter hoogte en het is -5. Een mooi gezicht als we in het pikkedonker aan komen rijden. Overal witte pluimen en het stinkt hier niet

Een machtig mooi gezicht als langzaam de zon op komt. We krijgen wat uitleg en daarna een ontbijtje met kaas. Overal pluimen van gas en sputterend kokend water. Dat kookt hier al bij 85 graden. Verderop is een grote poel van 33 graden en hier kan gezwommen worden! Een mooi gezicht en wat een drukte. Verderop zijn de wilde begunia’s. Dat zijn soort lama’s die alleen voorkomen boven de 4000 meter. Hele mooie beesten. De zon komt verder op en dat geeft nog mooiere plaatsjes op. De omgeving met haar cactussen komt nu nog beter in beeld. Wat een mooie kleuren!


Calama – Punta Arenas

maandag 23 januari 2012 van Auteur
Reacties »

Vanacht heeft het geregend in het dorp. Dat is maf en nog hard ook. Het zou hier niet regenen en wij maken het mee!. We vertrekken vandaag naar het zuiden. Het busje komt ons om 07uur halen (transfer 12000pesos). Op de weg naar calama lijken de bergtoppen ook veel witter dan op de heenweg. Erg mooi. Op het vliegveld even wachten, maar daarna nog een heerlijke oploskoffie met melk. In Santiago even eruit, maar geen bagage ophalen dit keer. Oef! Meteen naar de starbucks. In het vliegtuig naar Punta Arenas krijgen we nog een snack. Met erop prettige kerstdagen houdbaar tot 26 januari haha???

We kijken naar buiten. De Bonus: Het mooiste wat er is en dan nog vanuit een “gewone” lijnvlucht.

20120213-214247.jpg


Torres del Paine

zondag 29 januari 2012 van Auteur
Reacties »

Hier in Punta Arenas staat een straffe wind. Bij het de-boarden kijken we naar buiten vliegen allerlei koffers over de baan. Dat belooft wat! Bij de Alamo-desk krijgen we een grote 4×4 mee waarmee we nogal onwennig de stad in rijden naar ons hotel. Mooie brede lanen, beetje amerikaanse wegen hier. We rijden iets te snel langs het hotel en maken even een bochtje nog even linksaf een mooie laan in zien we allemaal auto’s op ons afkomen. Help!!. Heb ik nou een bord gemist? Blijkt hier staan allemaal straatnaam bordjes langs de weg met pijltjes erop en dat is rechtsgeldig dat staat voor eenrichtingsweg! Hoe kom je erop! Bijna alle wegen hier zijn een richting trouwens. We bekijken de stad nog even, zien cruiseschepen langsvaren en eten wat bij het grote plein (ze hebben hier een Rabobank) en ploffen dan in ons hotel.

Van Punta Arenas naar Puerto Natalas is het ongeveer 4 uur rijden. We proberen nog te pinnen in de stad maar ook hier weigert de pas en de creditcard. Achteraf gezien had de Rabo ze allebei geblokkeerd op voorhand. Ja hoor ik ga ook eens naar het buitenland. We slaan nog even proviand in, voornamelijk wijn en koeken.

Onderweg naar Torres zien we grote roofvogels, vosjes en struisvogels. En langs de kust hebben ze pinguins, of toch niet? Het zijn een soort aalscholvers maar wij noemen het pinguins haha. We rijden na een sanitaire stop (geen files veroorzaakt) door naar Torres. Na 80km houd het asfalt er mee op. Grote pluimen achter de auto. Mooie gezichten, veel lama’s en quanaco’s. Gaaf dit park. In het begin stoppen we nog voor elke lama maar bij een bordje Torres 57km slikken we toch even. Wat een gigantisch park is dit. Uiteindelijk na een half uur komen we bij de ingang. Een hele aardige boswachter laat ons alles zien. Ivm de brand van begin 2012 zijn er enkele gedeeltes dicht. Maar het glesjerpark is open Joepie! We rijden over smalle houten bruggetjes uit begin 1900. Ieks! maar het hout het wel… We komen uiteindelijk aan bij het “motel” Las Torres. Allemaal sjieke mensen en wij.

los cuernos gezien vanaf hotel exlora

De volgende dag is JW jarig. Vandaag gaan we naar de Lago Grey gletsjer, iets wat hij zielsgraag wil zien en ook nog op zijn verjaardag! Het is nog wel even rijden naar het westen van het park. We rijden ongeveer 35-40km/uur. Maar hard kunnen we ook niet want er is zoveel te zien, vooral veel lama’s gespot, ook spugend trouwens. Wat een mooi park is dit! Wel is te zien dat er onlangs een flinke brand heeft gewoed. Hele stukken zwart, bij lake pehoe afgebrande huizen en boten, triest.

Bij Lago Grey Hotel nemen we de boot naar de gletsjer. De zon gaat schijnen en het is nog wel eventjes varen naar de gletsjer maar een fanastisch uitzicht. WAUW!
Torres del paine - Lago Grey Gletsjer

De volgende dag gaan we de dagwandeling (9uur) doen naar de voet van las torres. De 3 bekende torens van het park. Het is flink aanpoten en valt bij vlagen vies tegen. De route wordt wel veel gelopen en ook het pad is al heel erg ge-erodeerd. Het is niet zo heel goed weer, het is vooral bewolkt en mistig. We besluiten toch te gaan, we lopen verder langs riviertjes, zwarte rotsen, door oerwoud en kale rotspartijen. Wat meer bovenin waait het knoerhard. We waaien bijna de berg af. Onderweg gaat het zelfs sneeuwen. Wat is dit? De zon hebben we nog niet gezien hopenlijk zien we iets als we boven zijn. Na 3 uur komen we bij het tweede tentenkamp en lopen we door langs de rivier maar uiteindelijk iets te ver door waardoor we terug moeten. We hebben al last van de knieen maar besluiten toch door te gaan. En wat een geluk de zon gaat eventjes schijnen. Bovenin zien we een meertje aan de voet van de torres. Nog een Wauw moment!

Voet van Las Torres


kijk eens hoe piepklein de mensen hier zijn


Fuerte Bulnes

woensdag 1 februari 2012 van Auteur
Reacties »

Ten zuiden van Puerta Arenas liggen twee plaatsjes waar de chilenen in 1843 als eerste aan wal zijn gekomen. De weg ernaar toe wordt momenteel geasfalteerd. In fuerte Bulnes kan je een openlucht museum bezoeken aan de straat van magelhaen. Wel leuk om hier doorheen te lopen, om alles te zien van turf en houten palen, maar we blijven er niet lang. Iets ten noorden ligt puerto Hambre een verlaten haventje. Verder niets te doen, maar het levert wel een mooi plaatje op.

jw120202-zuidelijkstepunt-9080


Puerto Varas

zaterdag 4 februari 2012 van Auteur
Reacties »

Op het nieuwe vliegveld van Puerto Montt zien we meteen onze tassen en kunnen we onze auto ophalen. Het lukt echter niet goed er is iets mis met onze auto. Na een twee uur wachten blijkt dat de banden te slecht zijn. Twee zelfs! Wat een barrel trouwens. Geen antenne, verrot interrieur en geen benzine in de tank. Na wat strubbelingen gaan we op weg naar Puerto Varas, het zwitserland van Chili. Overal duitssprekende mensen, kuchen en houten huisjes!
jw120202-puertovaras-0134

Puerto Varas ligt aan een gigantisch vulkanisch meer waar je kan zeilen met een boot van kapitein Haase. Dat levert mooie plaatjes op! In de buurt kan je naar een waterval en verder heb je een casino, een pier en vandaag op 4 februari is het Kuchen Fiesta! Wat lachen zeg. Een proeverij met 400 soorten taarten, we kijken onze ogen uit.
img_4128

 

 


Chiloë

zondag 5 februari 2012 van Auteur
Reacties »

Vanuit Puerto Varas vertekken we naar Ancud op het eiland Chiloë. Met een veerboot die elk kwartier ongeveer vertrekt vanuit Pargua. Chiloë is bekend vanwege de 150 houten kerkjes. We bezoeken er een paar in Castro, Dalcahue, Vilupulli, Chonchi en omgeving. Castro is bekend vanwege de houten huisjes op palen.


Het eiland is niet wat we het hadden voorgesteld. Erg veel jakkeraars, veel auto’s en veel jeeps. Ok, we hebben ook eenkoe en wagen gespot. We hadden een beeld van terug in de tijd, wadden eiland, relaxed enzo, maar de vooruitgang is hier ook gekomen. De snelweg naar Castro is bijna gereed. Maar verder is Castro niet zo interessant, ook de cathedraal is niet echt de moeite waard, jammer, we raken verwend. De houten kerkjes zijn wel grappig.

Wat wel de moeite waar is is Chepu National Park. Je kan hier echter niet met een gewone auto komen, maar je moet een 4×4 hebben. Philippe Michard is een geschikte kerel die hier expedities organiseert vanuit Puerto Montt. Voor meer informatie zie zijn website Chiloe Expeditions. Doen!


Valparaiso

maandag 6 februari 2012 van Auteur
Reacties »

Vanuit Santiago gaan we naar Valparaiso. De snelwegen hier zijn super. Wat een verschil met het ander chili. Het is net amerika. We hebben in onze huurauto een TAG systeem wat piept bij elke tolsysteem. Kost 5 euro per dag.

Binnen een uur zitten we in Valparaiso in de hectiek en de bruine smog. Wat een hel, Parijs is er niets bij. Om de minuut rijden er 3 bussen voorbij en overal toeterende autos. De huisjes zijn wel heel mooi hier! aan de baai, zo kleurrijk tussen de bergen in.


Santa Cruz Wineries

woensdag 8 februari 2012 van Auteur
Reacties »

In santa cruz overnachten we in een bed en breakfast Bellavista met zwembad. Heerlijk. De eigenaar boekt voor ons een tour bij de wijngaarden. Op de heenweg al bij MontGras geweest. Maar de eerste is Via Manent. Met paard en wagen rijden we door de wijngaarden en zien we verschillende soorten druiven. We proeven er een uit een grote opslag en krijgen er later nog 4 te proeven.

Een typisch druivensoort in Chili is de Carmenère. Eigenlijk bij toeval is deze druif een aantal jaren geleden weer (rond 1985) ontdekt, omdat hij lang verward is met de Merlot. Nu nu wordt deze door menig wijnproducent gezien als dé troef van Chili. Zelfs in frankrijk bestaat deze druif niet meer.

De volgende dag gaan we proeven bij Montes. Hier is alles Feng Shui. De kerkmuziek rijpt de druiven in de kelder. Het ziet er prachtig uit en ze smaken heerlijk.



Chili