Welkom bij ons reisverhaal van Zuid-Afrika. Zuidafrika in 3 weken via Johannesburg, Pretoria, Krugerpark, Swaziland, Durban, Drakensbergen, Gardenroute en Kaapstad.
Voor de reisverslagen zie het hoofdmenu aan de rechterkant. De tips en ervaringen van onze hotelovernachtingen vind je hier:
Een reis met veel indrukwekkende landschappen, aardige mensen, zon zee strand en natuurlijk safari!
Na een lange vliegreis met wat problemen in Madrid (ice on the wings en some issue) arriveerden we om 13.15 uur in Johannesburg. Karin stond ons al op te wachten en het was erg leuk haar weer te zien. Na het ophalen van de auto en wat onderhandelen met het verhuurbedrijf (we wilden namelijk echt niet met z’n vieren in een mega bus) konden we vertrekken met onze rode Toyota Condor.
Het links rijden was even wennen maar de eerste aanblik van Zuid-Afrika was indrukwekkend. Opvallend waren de vele mensen die gewoon midden op de snelweg sjokken, de groene heuvels, bloemen en vele sloppenwijken.
In Pretoria hebben we middag in de tuin van ons Backpackers verblijf doorgebracht. Na de kou in Nederland was het genieten van de 25 graden en de zon. Aan het eind van de middag zijn we het centrum in gereden waar we op Churchsquare wat oude gebouwen hebben bekeken, o.a. de Nederlandsche Bank.
Vervolgens zijn we naar de Union Buildings gereden waar het parlement van Zuid-Afrika zit en wat door de schitterende botanische tuinen gelopen. We hebben gegeten in Hatfield, een levendig stuk van de stad met restaurants en barretjes. Het newscafe is een aanrader.
Rond 10 uur vertrokken richting Graskop. Na een paar uurtjes rijden koffie gedronken in Lydenburg. Leuk dorpje. De dorpjes lijken een beetje amerikaans: brede wegen en overal winkeltjes en tankstations. Daarna via de Long Tom pas verder lange kronkelende weg door de bergen.
Overal mooie uitzichten, veel bossen en lava steen. In Pilgrims rest gestopt. Mijnwerkersdorpje waar alles nog in oude staat is, erg leuk maar wel toeristisch. Bij terugkomst was de auto gewassen, daar hadden we niet om gevraagd. Toch maar wat geld gegeven voor de oppas.
Rond 18uur arriveerden we in Graskop, bij Panorama Rest Camp. Supergaaf uitzicht op The Escarpment (rotsketen). De zonsondergang was weer smullen. We hadden 2 leuke hutjes, kost niets en hartstikke ruim en netjes. Gaan eten in het dorp, maar er was maar 1 ding open. Nog wat gekletst met 2 zuidafrikanen die ons prima verstonden.
Na wat boodschappen te hebben gedaan zijn we vroeg begonnen aan de rit door de Blyde River Canyon. Dit is een kloof in het meest noordelijke puntje van de Drakensbergen. Het landschap bestaat uit lavasteen waarin allerlei kloven zijn gesleten. Het heeft wat weg van de Grand Canyon.
De eerste stop was bij The Pinnacle, een losstaande rots in een kloof met veel dennenbossen. Hierna zijn we naar God’s Window gereden. Na een korte wandeling door een soort oerwoud heb je een waanzinnig uitzicht over de gehele omgeving. Af en toe loop je volledig door de wolken.
De derde stop was bij Bourkes Luck Potholes. Deze zijn ontstaan door twee rivieren, de blijde rivier en de Treur. Je kunt hier over bruggen lopen en diep de kloof in kijken naar de ronde potholes. De rotsen zijn hier afwisselend wit, rood en zwart. Via een weg door de schitterende heuvels en rotsen zijn we verder gereden naar de Tree Rondavels. Dit zijn drie rode rotsen die net lijken op de ronde hutjes die je veel ziet in Afrika.
Onze laatste stop was bij de Tufa Trail. Deze wandeling start in een bungalowpark maar als snel wandel je langs een waterval en door dichte bossen met beekjes. Hier hebben we de eerste bavianen gezien. Het weer was inmiddels schitterend wat helaas wat rode hoofden en armen opleverde. Via Tzaneen zijn we naar Haenertsburg gereden. Via internet hadden we hier de Log cabin geboekt. Een huis helemaal van hut in de bergen. ’s Avonds onze eerste braai gehouden op de veranda.
Buiten op de veranda van de cabin ontbeten. Helaas was het erg mistig, maar volgens eigenaresse Millie de Vidiers was dat alleen maar omdat we hoog in de bergen zaten. Via de R71, Ebenezerdam en Magoebaskloof (met veel theeplantages) gereden naar Krugerpark. Het weer was inmiddels erg top, 27 graden en veel zon. Rond half vier gearriveerd bij de ingang Phalaborwa Gate Krugerpark. Al snel de eerste beesten gezien: Impala’s, een olifant, zebra’s en veel vogels met de mooiste kleuren. Onze guide bevat een wegenkaart maar er staan ook plaatjes in van alle beesten. Erg handig bij de gemsbokken, springbokken en waterbokken.
Een tip: 99% van de gevallen is het een impala.
Aan het einde van de rit naar het Olifants restcamp gegaan. Nog wat Nijlpaarden in de rivier gezien. We waren gelukkig nog net op tijd binnen het camp om de zonsondergang te zien. Het uitzicht boven op de berg is waanzinnig.
Daarna lekker gebraai-d bij onze hutjes. Deze waren rond en heel schattig, wel goed ingesmeerd tegen de muggen want er heerst hier malaria. Malaria pillen zijn hier trouwens ook te koop, maar dan 10x goedkoper dan in Nederland. Nog lekker buiten gezeten met biertjes en rose.
Via de binnenwegen richting het zuiden gereden. Door de vele bosjes is het soms best lastig om beesten te zien, maar al snel zagen we giraffen, gnoe’s, zebra’s en impala’s. Volgens mij zitten we wel een miljoen impala’s in het park, die zie je echt overal.
Na een picknick in N’wanetsi hebben we nog even genoten van het uitzicht op de Gudzani rivier. ’s Middags hebben olifanten, giraffen, een nueshoorn, wharthogs en nijlpaarden gezien. rond 17.30 uur arriveerden we in Lower Sabie. Na een biertje besloten we te gaan koken, alleen waren er geen pannen. Dit hebben we creatief opgelost door in eht restaurant wat pannen te gaan lenen. Erg aardig en hierdoor hadden we een heerlijke spagetti ! Later op de avond verschenen er achter de hekken bij onze hutjes twee hyena’s.
Best prettig dat er hekken om de kampen staan. Direct buiten het restcamp kwamen we leeuwen tegen. Super ! Wat een schitterende beesten. Ze liepen heel rustig over de weg, vlak langs de auto. Achter ze aan kwamen tientallen auto’s, het leek net de tour de france.Hierna hebben we lang gereden zonder veel te zien.
Tot er ineens een grote olifant in de bosjes vlak langs de weg zat. Hij was zich aan het wassen met modder. Na een tijdje stond hij op en kwam de bosjes uitgesprint direct richting onze auto. Grote hilariteit natuurlijk en vooral waanzinnige plaatjes.
Het beest was groot en heeft zo’n half uur achter onze auto aan gesjokt. Leuk om ‘m van zo dichtbij te kunnen zien. Rodn 15.30 arriveerden we in Berg & Dal. Genoten van een biertje in de zon bij ons huis (redelijk ruim).
Het restaurant organiseerde een New year’s eve dinner, dat leek ons wel gezellig. Het was een grote braai waarbij we twee goede flesjes Zuid-Afrikaanse wijn hebben genuttigd. Tot onze teleurstelling was het nieuwjaarsdiner om 22.30 uur echt afgelopen en werden we de tent uitgezet. Bij ons huis verder gaan drinken en om twaalf uur afgeteld. Omdat we geen tv met klok hadden zoals in Nederland was het een beetje gokken. Toen we na drie keer aftellen nog steeds geen gejuich, felicitaties of ander gefeest hoorden in de buurt hebben we maar besloten dat het nieuwe jaar begonnen was. Blijkbaar vieren de natuurfreaks het toch was bedeesder dan wij gewend zijn. De champagne was lekker en het feestje met z’n vieren en de kabouterdans gezellig, maar na wat dronken vrienden uit Nederland aan de lijn te hebben gehad konden we maar ding concluderen: Nederland is ook nog zo gek niet !
Vanwege de belachelijk vroege uitchecktijden (9:00u) in het krugerpark moesten we helaas weer erg vroeg op ipv lekker uitslapen zoals je normaal zou doen. Eerst nog een rondje door het park geredenen aapjes en impala’s gezien. Vervolgens richting swaziland gereden. Een schitterende route door mooie heuvels. Supergroen allemaal, vooral veel naaldbomen en koeien en met behoorlijke hoge bergen lijkt het net de Alpen. Grappige paspoortcontrole waarbij de douanier reclame maakt voor een pretpark paar meter verderop. Via Mbabahne naar Nadzini waar de koning van Swaziland woont.
Rond nieuwjaar vieren ze hier Incwala. Een soort jaarfeest waarbij ze bij de laatste volle maan van het jaar (december) naar de zee gaan om de schuim van de golven op te halen. Bij de eerste nieuwe maan (januari) is er dan een 2daags oogstfeest met traditionele outfits.
Het is een besloten feest zo lezen we in de planet. Toch wagen we het erop en melden ons bij het paleis en mogen zomaar doorrijden. Overal lopen traditionele krijgers rond. Midden op het veld staat een grote ronde afzetting met houten palen. We hebben geparkeerd en zijn richting een ingang gelopen en achteraan de rij aangesloten.
Geen toerist te bekennen, alleen veel militairen en politie. Zij maakten ons duidelijk dat we absoluut geen foto’s mochten maken (toch eentje stiekem gemaakt), maar na ze lief aan te kijken mochten we wel naar binnen. Achter een VIP tribune nogwel. Op het veld stonden allerlei krijgers in traditionele pakjes (lapjes, vellen, kralen) met houten takken te dansen, zingen en fluiten in een grote circel. In het midden stonden allemaal koeien.
Na een tijdje gingen de krijgers steeds harder gillen en begonnen achter de stieren aan te rennen. Met zijn 800 krijgers zaten ze achter de stieren aan en deze werd de nek omgedraaid. Deze werd met nog meer gejuich geofferd aan de koning. Hierna kwamen de volgende 800 krijgers die zich presenteerde en het hele spel herhaalde zich. Grappig om te zien dat de krijgers onder hun lapje deken niks aan hebben, maar ze hebben wel een mobieltje bij zich…..
Na de middag rijden we door naar Zuid Afrika. We hebben ook nu vooral de grote wegen gebruikt, want de rest van de land is de infrastructuur er niet of nauwelijks. Het is jammer dat we er doorheen gecrossed zijn, want het zijn erg vriendelijke mensen hier. Douane is ook hier erg vriendelijk.
Voordat we naar de Drakensbergen gaan, brengen we eerst een bezoek aan Durban. De weg vanuit het noorden, Hluhluwe richting Durban, was stukken beter dan ervoor, waardoor we al vroeg in Durban aankwamen. Het huis waar Karin heeft gewoond tijdens haar stage was erg mooi. Vooral de tuin en zwembad. Helaas regende het vandaag waardoor we de middag hebben doorgebracht in The Pavillion, een enorme shoppingmall. Eindelijk even op internet kunnen kijken. ’s Middags zijn we naar de boulevard van Durban gereden.
“The Golden Mile” zag er wat troosteloos uit in de regen, maar inderdaad de golven waren erg mooi. Overal zijn surfers en vissers te zien. We hebben een biertje gedronken in Joe Kool’s, een of andere hippe jongeren bar. Hierna zijn we gaan eten bij Billy The Bums cocktail bar en de avond eindigde bij het zwembad in de tuin met een biertje.
Beetje uitgeslapen en gebeld naar de familie Mitchell, vrienden van Kim’s oma die in Durban wonen. Ze waren thuis en we hebben afgesproken om ’s middags langs te gaan. Die ochtend zijn we eerst naar het ziekenhuis gegaan waar Karin stage heeft gelopen afgelopen maanden.
Het is een ziekenhuis voor de allerarmsten en dat is goed te zien. Het heeft bijvoorbeeld geen ramen en overal in gangen zitten massa’s mensen te wachten. Ook hier zie je de grote scheiding tussen zwart en blank terug.
Ondanks dat de apartheid is afgeschaft is deze scheiding nog overal te zien. Hierna zijn we naar Victoria’s Street Market gegaan, een overdekte markt met winkeltjes en etenkraampjes. Hier zie je duidelijk de Indiase invloeden, overal zijn kruiden te koop. Om 15.00 uur zijn we naar de Mitchells gegaan. We werden met open armen ontvangen en hebben gezellig zitten kletsen over de beide families en onze reis.
Voor oma kreeg ik wat foto’s en een kadootje mee. Terug in het huis hebben we de huiseigenaar Dirk ontmoet en de huis-duitser, twee studenten die daar ook woonden. ’s Avonds gegeten aan de haven bij Splashers, een visrestaurant. Karin en Jacco zijn gaan duiken en Jw en Kim hebben de dag doorgebracht in de zon en het zwembad in de tuin. Heerlijk om een dagje lekker te relaxen, helemaal omdat het erg mooi weer was.
’s Avonds zijn we eerst gaan borrelen in een Jazzcafe aan de haven met een goede afrikaanse band en daarna met de duitsers gaan eten in BBB. Dit is een hip restaurant. Vervolgens naar Nite Fever gegaan, een disco. Ze draaiden goede muziek en de baco’s waren erg goedkoop, prima avond dus !
Na het ontbijt de duikvideo van Karin gekeken (haaien !). Afscheid genomen van Dirk en de duitsers en vertrokken richting het noorden. Aan het eind van de middag kwamen we in Harrismith waar we na wat zoeken het huis op Kingstreet 26 vonden. Hier hebben Kims moeder en familie in de jaren 50 van de vorige eeuw gewoond.
Het huis was nog precies hetzelfde. We hebben wat foto’s genomen en aangebeld. De oude mevrouw die er met haar oude hond (Pennie) woonde wilde eerste niets van ons weten maar al snel werden we uitgenodigd om het huis van binnen te bekijken en een kopje thee te drinken. We waren haar eerste bezoek in het nieuwe jaar en al snel zat ze honderduit te vertellen. Het was erg gezellig en vooral leuk om het huis te bekijken. Hierna hebben we het dorpje bekeken en zijn we naar ons hotel gereden. Het bleek bij mensen thuis te zijn. Na een diner hebben we nog wat in de tuin gezeten.
Voordat we vertrekken naar de Drakensbergen praten we nog even met de eigenaar van de backpackers inn van Harrismith. Volgens hem zijn de problemen in ZA echt groot en zal het er allemaal best lastig op worden. Hij had ook geen goed woord over voor Mbeki die als opvolger van Mandela mensen op hoge plaatsen aanstelt die geen opleiding hebben gehad.
Rond middagtijd komen we aan in de Sentinel Drakensbergen. Over een klein pad klimmen we de berg op. Overal hebben we schitterend uitzichten en groeiden mooie bloemen. Nog steeds is het allemaal erg groen in de zomer. Na 2 1/2 uur komen we bij de chainladders. Deze zijn redelijk bekend en gaan recht omhoog. Het waaide behoorlijk hard en donderde boven in de bergen. Gelukkig regende het niet.
Na de 2 ladders kwamen we op een grote vlakte. Vanaf hier konder we de Tugelafalls zien, de 3e hoogste watervallen ter wereld. Na een half uurtje lopen over een drassige vlakte kwamen we bij de Sentinel punt uit waar we op het Amphitheater konden kijken. Het uitzicht op deze afgrond was het zeker waard!
De terugtocht ging wat sneller, maar we waren behoorlijk moe. In Witsiehoek nog wat gedronken voordat we naar de Kloof Lodge in Bloemfontein reden.